TEKNOLOJİ BAĞIMLILIĞI

      Ece çok meraklı bir çocuktu. Duyduğu veya gördüğü her şeyi merak eder ve ille de dokunmak, denemek isterdi. Aynı zamanda çok inatçı ve yaramazdı. Bu yüzden pek arkadaşı da yoktu. Herkes bir yaramazlık yapınca suçu Ece’nin üstüne atıyordu.

      Bir gün Ece eve geldiğinde televizyonun yanındaki büyük yemek masasının üzerinde siyah ve büyük bir çanta gördü. Babası daha eve gelmemişti. Annesi de mutfakta yemek hazırlıyordu. Ece çantanın içindeki şeyi çok merak etmişti. Tam çantayı açacakken annesi merdivenlerden inip:

   —Aaa! Kızım sen mi geldin? Özür dilerim duymamışım zili de. Hoş geldin. Bugünkü ödevin ne?

      Ece tam o sırada annesi geldiği için televizyonu açıp televizyon izler gibi koltuğa fırladı. Ece:

   —Hoş bulduk anneciğim. Önemli değil. İçeri anahtarla girdim. Öğretmen bugün ödev vermedi, dedi. Annesi:

   —Tamam kızım. Üstünü değiştirmeyi unutma. Formanı da katla, deyip tekrar yukarı çıktı. Ece, annesi gider gitmez bir “Oh” çekti. Hemen çantayı açtı. İçinde bir bilgisayar vardı. Ece hemen bilgisayarı kurcalamaya başladı. İlk önce Google’a girdi. Sonra oyun açtı. Ama oyun çok oynamadı. Google’da çok merak ettiği sözcükleri aradı. Aslında çok fazla merak ettiği sözcük vardı. Sadece çok merak ettiklerine baktı. Babası gelince ödü patladı. Babası hemen:

   —Ne yapıyorsun kızım, dedi. Ece hemen toparlanmaya çalıştı. Bilgisayarı kanepenin altına sakladı. Ece:

   —Hiç… Hiçbir şey yapmıyorum. (Televizyonu açtı.) Televizyon izliyordum, dedi. Babası ceketini çıkardı. Odasına gitti. Ece hemen bilgisayarı topladı. Odasına geçecekti ama babası onu koridordan görebilirdi. Tam anne ve babasının odasının kapısının yanına gelmişken durdu. Birkaç adım öne gitti. Jet hızında koşarak odasına girdi. Girer girmez de yatağına fırladı. Biraz yüzüstü öylece kaldı. Sonra çantayı hemen çalışma masasının üzerine koydu. Bilgisayarı açtı. Biraz baktıktan sonra içeriye pat diye biri girdi. Giren annesiydi. Ece çok korkmuştu. Annesi:

   —Bak sen şuna! Demek bizden izinsiz babasının iş bilgisayarını kurcalıyormuş. Ver bakayım o bilgisayarı, dedi. Ece:

   —Ben sadece internetten merak ettiğim şeylere baktım. Kurcalamadım ki, dedi.
      Ama annesi yine de kızdı. Annesi, babasını çağırıp ona da gördüklerini ve Ece’den duyduklarını anlattı. Babası daha çok kızmıştı. Ece de çok üzülmüştü. Sanki dokunsak ağlayacak gibiydi.

      Sonraki günler her akşam gizlice bilgisayarda bir şeyler araştırdı. Bir sene sonra Ece’ye bir bilgisayar aldılar. Ece’nin her akşam bilgisayara baktığını bilmiyorlardı ve ortaokula başladığı için bilgisayar aldılar. Ece çok mutluydu. O günden sonraki her akşam bilgisayardan dönem ödevi olduğunu söyleyip bilgisayardan oyun oynadı. Evet, oyun oynadı. Artık bir şeyler araştırmak yerine oyun oynuyordu. Liseye kadar bilgisayara baktığı için lisede çok başarısız bir öğrenci oldu. Liseyi tekrar okudu ve iyi bir meslek kazandı.
          Bağımlılığın çok kötü bir şey olduğunu anladı.

Nisanur Aydın

4/B